Agencja celna
Zgodnie z przepisami Unijnego Kodeksu Celnego (UKC), towary powracające to: Towary unijne, które zostały wyprowadzone poza obszar celny Unii i powracają na ten obszar w terminie określonym przepisami, w tym samym stanie, w jakim zostały wywiezione (z wyjątkami), i które mogą korzystać z zwolnienia z należności celnych przywozowych. Regulują to przepisy art. 203 Unijnego Kodeksu Celnego (UKS) oraz art. 253 Rozporządzenia Wykonawczego do UKC (RW)
Wg Art. 203 UKC:
Art. 203 ust. 1. Towary nieunijne, które pierwotnie zostały wywiezione jako towary unijne poza obszar celny Unii i są powrotnie wprowadzane na ten obszar w terminie trzech lat i zgłaszane do dopuszczenia do obrotu, na wniosek osoby zainteresowanej, zostają zwolnione z należności celnych przywozowych…
ust. 5. Zwolnienia z należności celnych przywozowych udziela się jedynie w przypadku, gdy towary powracają w takim stanie, w jakim zostały wywiezione.
Formularz INF 3 (informacyjny) to dokument celny wymagany przy odprawie towarów powracających, który służy do identyfikacji i udowodnienia, że towar wracający jest tym samym towarem, który wcześniej wywieziono, a jego wartość nie została podniesiona w sposób niezgodny z przepisami.
Formularz ten jest wypełniany podczas wywozu towaru i umożliwia uzyskanie zwolnienia z należności celnych przywozowych przy powrotnym wprowadzeniu towaru do Unii Europejskiej w terminie 3 lat od jego wywozu.
Dokument ten wypełniany jest podczas wywozu
Dokument ten musi zawierać „cechy” produktu, czyli szczegółowe informacje, takie jak numery seryjne, symbole czy zdjęcia, które pozwolą organom celnym na pełną identyfikację towaru.
Po powrocie towaru do UE, formularz INF 3 stanowi dowód, że towar jest tym samym, który został wcześniej wywieziony.
Na podstawie dokumentu INF 3, organ celny może udzielić zwolnienia z należności celnych przywozowych przy dopuszczeniu towaru do obrotu.
Towary powracające – powrót na obszar celny Wspólnoty towaru nie później niż 3 lata od daty ich wywozu, istnieją wyjątki art. 203 ust. 2 UKC: Termin trzech lat, o którym mowa w ust. 1, może zostać przekroczony ze względu na szczególne okoliczności
Karnet ATA to międzynarodowy dokument celny, który został opracowany przez Radę Współpracy Celnej z udziałem Międzynarodowego Biura Izb Handlowych, które działa przy Międzynarodowej Izbie Handlowej w Paryżu. Umożliwia on, a zarazem przyspiesza czasową odprawę celną towarów, które są wywożone w celach akwizycyjnych i wystawienniczych, oraz wyposażenia zawodowego.
Karnet ATA zwalnia użytkownika z konieczności dopełnienia zawiłej procedury celnej, jaka wiąże się odprawą celną. Nie musi on ani wypełniać dokumentu SAD czy też deklaracji celnych, ani składać depozytów na przekraczanych granicach. Umożliwia on również czasowe przewożenie towarów bez konieczności płacenia ceł i podatków.
Towary objęte karnetem to:próbki i wzory handlowe, które są wywożone za granicę w celach rozpoznania rynku, akwizycji lub zademonstrowania produktów przed zawarciem umów handlowych,towary na targi i wystawy, w tym eksponaty oraz elementy budowy i wystroju stoisk, wyposażenie zawodowe, czyli sprzęt filmowy, telewizyjny i sportowy, instrumenty muzyczne, rekwizyty teatralne, narzędzia czy też aparatura badawcza.
Karnet ATA nie może być stosowany w przypadku towarów spożywczych, a także przeznaczonych do sprzedaży, przetworzenia, modernizacji albo naprawy.
Zwolnienie z należności celnych przywozowych na podstawie art. 203 ust. 1 UKC nie zależy od pochodzenia towarów, lecz od ich statusu celnego przed wywozem. Zgodnie bowiem z tym przepisem towary nieunijne, które pierwotnie zostały wywiezione jako towary unijne poza obszar celny Unii i są powrotnie wprowadzane na ten obszar w terminie trzech lat, i zgłaszane do procedury dopuszczenia do obrotu, na wniosek osoby zainteresowanej zostają zwolnione z należności celnych przywozowych.
Przepisy prawa celnego nie uzależniają możliwości zastosowania zwolnienia z należności celnych przywozowych na podstawie art 203 ust. 1 UKC oraz należności podatkowych VAT art 45 ust 1. pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług od tego, czy podmiot który dokonuje przywozu towarów jest tym samym podmiotem, który dokonał ich uprzedniego wywozu.